Hoe ik van de Tour de France op mediteren uitkwam.

Dit weekend zat ik middenin de Tour de France gekte. Mijn huis stond aan het parcours en onze wijk was een soort eilandje geworden doordat het parcours er helemaal omheen ging.

Ik ben totaal geen wielerfan, en was er ook niet mee bezig. Maar op zaterdagochtend lokten alle geluiden op straat mij naar buiten. Ik trof heel veel vrolijke mensen, die geconcentreerd stonden te kijken. Ik maakte een praatje met wat mensen, en kwam erachter hoe graag ze erbij wilden zijn. De een kwam uit Groningen en de ander uit Limburg. Wow, dacht ik, helemaal hierheen komen? Da’s toch wel ver. Dan moet je wel heel graag willen.

En toen kwamen daar de eerste renners langs. Met alle toeters en bellen: Politieauto’s, toerauto’s. En je hoorde ze al van ver aankomen. Iedereen aan de kant van de weg stond te schreeuwen en joelen. Je hoorde dat gejoel langzaam dichterbij komen, en het werkte aanstekelijk. Ik begon ook mee te joelen, en voelde een soort opwinding bezit van mij nemen. Bij de Nederlandse renners was het gejoel nog veel harder, en je moest wel heel stoïcijns zijn als dat niet wat met je deed. Ik bleef kijken, tot het einde toe, en liep daarna nog met vrienden door de stad. Genietend van de vibe.

Moe en voldaan kwam ik thuis. En ook verbaasd over mijzelf. En toen dacht ik: ja, zo werkt dat dus met groepsenergie. Je steekt elkaar aan. Je creëert samen een veld. En daarin neem je elkaar mee.

En zo werkt het ook met samen mediteren. Door het samen te doen ontstaat er een veld; een ruimte waarin het makkelijker is stil te worden. Heel anders dan alleen in je huiskamer op een kussentje zitten. Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die samen stil zijn een coherent veld creëren. Dat zelfs een meetbaar positief effect heeft op de omgeving als geheel.

Daarom kan het zo fijn zijn om in een groep te mediteren. Zodat je een steuntje in de rug hebt als je oefent met aandachtig hier en nu zijn.

Benieuwd wanneer je mee kan doen? Klik hier >>